Burqa: Een verbod om te vieren
Het zogenaamde ‘burqaverbod’ is een vrouwvriendelijke wetvoorstel.
3 mei 2010
België zou het eerste land ter wereld worden met een wetsvoorstel dat personen bestraft die in het openbaar ‘het gezicht geheel of gedeeltelijk bedekken’ zodat ze niet langer herkenbaar zijn. Hoewel het breder is dan dat, wordt deze wet ook wel het burqaverbod genoemd. Met andere woorden, wie voortaan een burqa draagt die het hele lichaam bedekt of een niqab die de ogen vrij laat, kan bestraft worden tot zeven dagen cel.
Als Vlaamse vrouw van Algerijnse herkomst kan ik dit voorstel alleen maar toejuichen. Hoe kan je nu als westerse islamitische vrouw zorgeloos een burqa dragen, het internationaal gekend symbool bij uitstek van Afghanistan, en tegelijkertijd verklaren dat dit niets te maken heeft met de ultieme minderwaardigheid en onderdrukking van de vrouw?
In het land van mijn ouders, Algerije, zijn de “burqa’s” niet welkom en wordt de typische zwarte lange niqab, geïmporteerd uit Saoudi-Arabië, niet graag gezien. Terwijl in Brussel vrouwen met een burqa of een niqab worden nagestaard, worden ze in Algiers getreiterd. Enkele jaren geleden stapten op de openbare bus in Algiers een vrouw met een zwarte lange niqab en haar bebaarde man. Na enkele minuten stapten ze al snel van de bus af. Ze werden letterlijk buiten gepest door de Algerijnse medereizigers. Ik veronderstel dat Algerije in deze kenmerkende gezichtssluier het symbool zag van de angst voor en de terreur van het religieus fundamentalisme dat het land heeft geteisterd in de jaren negentig. Zij weten wat deze sluier die een religieus-politieke boodschap uitstraalt, kan betekenen.
Ik ben dan ook telkens verwonderd dat verscheidene organisaties klaar staan om zich te kanten tegen dit wetsvoorstel. Volgens Amnesty International is een algemeen verbod op gezichtssluiers in strijd met de mensenrechten, meer bepaald met de godsdienstvrijheid en de vrijheid van meningsuiting. Weet deze organisatie dan niet dat de religieuze fanatici – voornamelijk voor 11 september – politiek asiel kregen in het westen en hun strijd voor een religieuze staat in het land van oorsprong verder zetten, onder het mom van godsdienstvrijheid en het recht op vrijheid van meningsuiting? Soms denk ik dat deze organisaties eerder bezig zijn met een zuiver theoretische ideologische strijd.
Een andere organisatie, Human Rights Watch, is tegen het burqaverbod omdat men de keuzevrijheid van de vrouwen moet beschermen. Volgens deze organisatie is een individuele aanpak noodzakelijk in de bescherming van deze vrouwen. Dient de overheid dan de klederdracht van elke vrouwelijke burger op te volgen en na te vragen of ze al dan niet gedwongen is om een burqa of een niqab te dragen?
Ook islamitische organisaties kantten zich tegen het voorstel. Baas Over Eigen Hoofd (BOEH!) meldt dat er geen specifiek wetsvoorstel moet komen voor de enkele vrouwen die hier met een burqa rondlopen. De opmerking dat dit probleem zich weinig stelt, en dus niet dringend is, heeft veel van de struisvogelpolitiek. De situatie in andere Europese landen tonen aan dat het probleem zich binnenkort ook bij ons duidelijk zal stellen.
De moslimexecutieve, de officiële gesprekspartner met betrekking tot de islam in België die een aantal jaren geleden nog in de media verklaard heeft dat de burqa geen religieus symbool is en dat het niet past binnen de islam, noemt het verbod vandaag ‘vrijheidsberoving’ en ‘discriminerend’. Ook zij beroepen zich vandaag op de godsdienstvrijheid.
Aanvankelijk dacht ik dat de strijd van enkele islamitische organisaties eigenlijk niet gaat om het recht op de niqab of de burqa, maar dat het eerder gaat om een strijd voor aanvaarding, de aanvaarding van de moslimburgers als medeburgers. Alhoewel. Ik geloof eigenlijk niet meer in deze nobele beweegreden van sommigen. Denken we aan de organisatie Sharia 4 Belgium dat recentelijk publiekelijk heeft verklaard op te komen voor een islamitische rechtsstaat in België.
The English version of this article first appeared in the Guardian newspaper’s Comment is Free section on 23 April 2010. Read the full discussion here. Republished here with the author’s consent.